Overlijden Cees Lissenberg 23 februari 2024
Het bericht van het overlijden van onze “Ome Cees” Lissenberg kwam ook voor mij niet onverwachts nadat ik vorige week op de baan met Frits (Schalij) had gesproken.
Cees Lissenberg is vanaf de start van de Jaap Edenbaan op die baan aanwezig geweest, eerst als rijder langebaan en marathon en daarna waarvan ik hem het beste herinner als trainer van de HCA marathon rijders en die van de marathonselecties van de Jaap Edenbaan. HCA, de club waar hij vanaf het begin lid van is geweest en nog was. We hebben, als HCA, meerdere keren afscheid van hem genomen als trainer, het was op een gegeven moment steeds zijn “laatste” seizoen uiteindelijk hebben we toch op een gegeven moment fijn afscheid van hem genomen maar het seizoen erna kwam hij toch weer want “mijn jongens kunnen me niet missen”, prima Cees ! maar we nemen niet meer afscheid van je, hoor !! Hij bleef daarna nog wel een aantal jaren training geven voor die HCA groep en daarnaast de marathonselectie trainers ondersteunen waarbij ik, als baan coördinator, maar ook iedere andere schaatser op het selectieuur aan de binnenkant van de baan staande zijn stem uit duizenden kon horen. Cees wist niet van stoppen maar uiteindelijk was het de corona epidemie die er medeschuldig aan was en zijn afscheid ook op dit uur echt inluiden. De stem van Cees en zijn rondetijden 34-32-33-28- te snel -31 zijn nu echt definitief verstomd.
Cees zal niet snel worden vergeten, door niemand die hem kenden van de baan maar zeker niet door de marathonrijders die hij mede heeft geholpen om de weg naar de top te vinden. Ik kan helaas niet op de crematie aanwezig zijn door mijn verblijf in Oostenrijk.
Ik vind bijgaande tekst op de kaart die ik hier vanuit Nauders verstuur aan Anneke en de familie zeer passend en terecht voor Cees van alle schaatsers die hem hebben gekend.
Du bist nicht mehr da,
wo du warst,
aber du bist überall,
wo wir sind
Ik wens Anneke en de familie van Cees veel sterkte bij het verwerken van het verlies.
Albert Gerritsen,
voorzitter HCA
Cees heb ik gekend in onze jonge jaren, Cees was rond de dertig, ik 18. we werkten voor aannemers bedrijf Lesage op de overtoom. we waren gestationeerd bij de KNSM, waar we de zolders boven de loodsen aan het betimmeren waren. Cees vertelde dat hij op een worstel vereniging zat om zijn nekspieren te trainen. Dat deed hij voor het motorcrossen. Hij reed toen veel zesdaagses motorrijden. Ook het schaatsen kwam aan bod. Youri zijn zoon bestond toen nog niet. Cees was een meesterlijke leermeester zowel op het gebied van motorcross, alswel het schaatsen maar ook het timmervak.
Ik heb goede herinneringen aan Cees. geweldig. Ernst Koelemij.