Woensdag 20 maart jl. werd het Marathonkampioenschap van Amsterdam verreden. Ondergetekende stond ook aan de start; opgetrommeld en …. gesommeerd te rijden, door Henk Veen, op straffe van promotie naar de M1!!!!! Nu ja, kon ik meteen even bezien, hoe mijn prestaties binnen de M2 zich verhouden tot eerder vermelde doordouwers!
Alle categorieën stonden tegelijk op het ijs, dat zeer goed te beschaatsen was! Het was ernstig vol en wie wil er nu niet 75 rondjes rammen en stampen. Ik kon de eerste 10 ronden gezellig meerijden met de absolute top , met rondjes 31…. 32….. 33….. en 34..! Toen was de pijp leeg en schakelde ik over op een lagere versnelling!
Dan maar even opletten op de komende premie sprints; een glaswerkje,doosje bonbons dan wel een flesje shampoo zijn natuurlijk ook niet te versmaden, en ja hoor, het lukte mij dus eenmaal om als eerste (volgens mijzelf) dan wel als tweede over de streep te komen!!! Doelstelling bereikt!
Lekker doorrijden, af en toe wat kopwerk en plaagstootjes uitdelen en afzien met een voor het gevoel gebroken rug! Deze moest ik dan ook regelmatig strekken!
Vijf ronden voor het eind netjes aan de kant staan kijken, naar de finale van de kopgroep die was ontstaan: altijd spectaculair om te zien met hoeveel power en macht de jongere garde dan nog over het ijs scheurt! Hulde aan jongeling Wolfenbuttel, die de marathon winnend afsloot.
Na afloop ging de gehele sportieve gemeente naar de Skeeve Skaes om de premies en prijzen in ontvangst te nemen; voor de nummer 1 was dat een beker zo groot als die van de Champions League (?!), voor bijna alle anderen waren er de nodige en onnodige snuisterijen. Wat betreft de totale competitie mocht ik als penningmeester ‘op naam’ namens de HCA de derde prijs in ontvangst nemen; toch de leuke som van 300 euro en dat komt weer goed van pas in ons geld-etende jubileumjaar! (sponsor bedankt!)
Het was binnen in de Skaes dus bommetje vol en beregezellig; ik ging bijna als laatste naar huis, wachtend op mijn trofee, die niet doorkwam!! Ik schaatste waarschijnlijk zo snel door de finish, dat mijn nummer nooit zichtbaar is geweest!!! Maar geeft niet hoor! Van jurylid Tjeerd Kooi kreeg ik een consumptiebon als troostprijs, en ik moet zeggen dat het biertje heerlijk naar binnen gleed.
Van deze plaats, dank aan alle juryleden voor het vele werk dat zij verrichten!! Immers, dank zij hen kunnen wij ons hart ophalen en dat is toch prachtig!
Ik denk dat ik namens iedereen spreek, als ik zeg, dat we terug kunnen kijken op een leuke, mooie wedstrijd en een supergezellige avond! Dus tot volgend jaar maar weer!
U.M. te D.
Zie voor overige foto’s bij Fotoalbums.
