Half augustus, zomaar een zomeravond, Amsterdamse Bos. Rutger Beekhuis gaat er even bij zitten, uithijgend in het dorre gras, armen om de beentjes geslagen. Hij oogt fit en met name tevreden. “Ik word vader man, vader. Mooi hè!” En ja, hij voelt zich goed. Ze hebben de hele zomer doorgetraind, de C-2 rijders, toch een beetje het eliteklasje binnen Skate4AIR. “Eliteklasje? Ga nou toch weg man,” bijt van Aerssen, de nestor van de ploeg, mij toe. Er zit zowaar venijn in z’n stem. “Da’s nou juist het mooie van Skate4AIR, met iedereen, voor één doel. “Eliteklasje, moet je bij HCA mee aankomen….” En weg zijn ze, want Ome Cees vindt het mooi geweest. “Niet meer lullen, de beuk d’erin!”
16 oktober 2013. Coach Balemans oogt nerveus. Ondanks zijn wankele optreden vorig jaar mag hij toch nog een jaar blijven. Hij weet dat er gewonnen moet worden en dat zal dit seizoen niet makkelijk worden. Kees Hooft werd verkocht aan de M1, Daniëlle Leijen stopte maar weer ‘ns.
Karine moest dus alles alleen doen bij de dames. Maar Karine bleek niemand nodig te hebben. “Ik heb haar geadviseerd haar modellencarrière op een lager pitje te zetten en daar heeft ze naar geluisterd”, aldus de coach. ”Jammer van dat foutje op het einde, anders rijdt ze podium.” 4e dus.
Het succes van Onderwater bleek slechts een prelude op al het fraais daarna. Want ze hadden er zin in de C-2 mannen. Mannen? Jongens zijn het eigenlijk nog. Weliswaar gehavend door het ontbreken van Rogier (ziekjes, maar wel aanwezig als supporter) en Suzanne (echt ‘one of the guys’ volgens Werner) werd de wedstrijd in handen genomen. Nooit was S4A zo aanwezig, zo agressief. Van Aerssen reed alleen weg maar kreeg geen ruimte. Kleiwegt viel, maar kwam weer bij, Vervaet hield z’n kop erbij, net als Robbert die dik in de punten reed. Houke deed z’n werk en Beekhuis? Tja Beekhuis was overal, deed eigenlijk teveel, maar was zo zeker van z’n zaak. Slim positie kiezend in de laatste 2 ronden was hij niet te houden in de sprint. ”Om heel eerlijk te zijn wist ik 3 ronden voor het einde al dat ik ging winnen, het ging zo lekker”, lachte de verlegen Beekhuis, die vreemd genoeg met een pak sla in z’n handen stond, maar dat bleken de bloemen te zijn. De bloemen dus voor Rutger, meer dan verdiend. “Ik heb toch gezegd dat we konden winnen”, aldus een wat zelfvoldane coach, “maar jullie wilden niet luisteren zoals zo vaak. En nu ben ik natuurlijk weer die arrogante coach.”
Tja, die coach. Nederig zat hij later aan het tafeltje in de Skeeve Skaes. Mijnheer had besloten in te schrijven bij de C-3 rijders. Daar werd hem duidelijk gemaakt dat een luie zomer geen topschaatser oplevert.
De uitslag van de C-3 mocht er overigens zijn. Van Zandvoort prachtig debuterend met een 5e plek, Bram en Michiel ook in de punten. Een prima begin dus.
De Skeeve bleef nog even open en de schaatsen van de coach werden op Marktplaats gezet. Ome Cees keek glimlachend toe. Jongens zijn het nog hè, zijn jongens….
