DEN HAAG – Zo, nu eens een verslag van een dameswedstrijd! “SPOILER: heroïsch en spannend wordt het niet”. Op naar Den Haag, eens een groots ijsstadion met de grootste capaciteit van Nederland, met de eerste profcompetitie in de wereld, nu vervallen tot een ski/klim/kart/kano/apres-ski/winkel/horeca/survivalparadijs waar ook nog die vervelende schaatsers totaal uncool in de weg lopen.
Om 21.45 mogen de dames naar binnen om een rondje warm te lopen. Om 22.00 begint de wedstrijd met een aardig pelotonnetje van 30 dames. Gelukkig voel ik me een stuk sterker dan vorige keer, het gaat me nu, eigenlijk schandalig, makkelijk af. Waarom ontsnap je dan niet eens lekker, Suuz? Nou jongens, dat zit zo: wegrijden in zo’n wedstrijdje van 35 ronden met al die meiden is KANSLOOS. Ze laten niemand wegrijden, nerveuze dames. Daar word ik alleen maar moe van. En daar hou ik niet zo van. Niet doorvertellen aan Cees hoor!
Premiesprintje tussendoor: mooi moment om de benen te testen! Ik rij als 4e de bocht in, premie in de pocket, maar helaas vallen twee klassementleidende dames op hun bakkes (blaadje, ook in Den Haag) en ik moet er met een reuzensprong net aan omheen. Dan maar geen premie. Punten, daar zijn we hiervoor gekomen.
We slaan nu een stukje over, naar het eind van de wedstrijd. Zo’n 5 ronden voor het eind wordt een dappere vluchtster, die toch echt wel wat meters had, bijgehaald (ik zei het: kansloos!) en dendert het peloton door de finale.
En nu komt het: ik heb het tactisch inzicht van een demente dweil… Ik zit redelijk voorin, pers me door wat gaatjes waarbij ik aardig wat trappen op mijn dure(!) ijzers krijg, huil, maar zowaar ik zit voorin. 500m te gaan: zal ik achter de langebaantopper aangaan buitenom, of ga ik veilig binnendoor? Toch maar dat laatste… Dom! Meisjes voor me blijken geen sprintkanonnen, ik moet me overal langs wringen. Lastig bij dat marathonnen toch dat iedereen zo in de weg rijdt. Laatste ronde in 31.2 met buitenbocht, slalom en volgens mij 300 m met twee schaatsen tegelijk op het ijs. 9e plek. 36.6 gemiddeld. Doel punten rijden is behaald: ik sta na 2 wedstrijdjes 19e in het klassement, wat betekent dat ik de komende regiotopwedstrijden mag meedoen. Altijd leuk! Gelukkig maar dat ik gestart was in Den Haag, anders had ik dat net niet gered. Toch een goed gevoel, en respect voor die meiden die wel het goede spoor weten te kiezen!
Terwijl ik na een stormachtige terugreis thuisgekomen ben, is Kees waarschijnlijk net gefinisht. Ik ben benieuwd!
Naschrift:
Het podium bestond uit: 1 Kirsten Velzeboer, 2 Liesbeth Milatz en 3 Lucia Kriger. Suzanne werd 9e.
