Ik had het groepje gemist dat meteen vanaf aanvang een rondje ging pakken. Ik zat toen nog in de opwarmfase. Ik probeerde op een gegeven moment nog wel met 1 of 2 anderen het tempo van het peloton erin te houden zodat het hen niet te makkelijk zou worden gemaakt (wat naar mijn mening op dat moment wel een beetje het geval was). Daarna deed ik met nog wat uitvalpogingen mee maar dat werd allemaal niets.
Toen na een tijdje me koest te hebben gehouden, heb ik maar weer aangevallen en een rondje of 4/5 vooruit gereden. Het was lekker ijs en ik dacht de benen maar wat te trainen voor het NK Masters Allround dit weekeind. Lekker diep zitten (ook gelet op de wind op het ene rechte stuk), lange slagen maken en goed op de techniek letten. Heerlijk. Robin en Arno waren al een rondje of twee erbij gekomen voordat ik ze ook maar wat kopwerk liet doen. Toen lekker kop over kop doorgereden. Het gat met het peloton was al snel richting 200meter dacht ik, maar kromp misschien uiteindelijk wel weer iets naar mijn gevoel. Toen hoorde ik van de kant dat wij richting de bel reden met 3 rondes te gaan. Daar had ik (natuurlijk) nog niet echt goed over nagedacht. Ik zat nog in gedachten met 4 rondes te gaan en dat het wellicht nog spannend zou worden. Een lekkere meevaller dus. Weinig stress bij mij meer. Arno liet naderhand weten dat hij dacht dat 4 man rond waren gegaan en dat er dus bij ronde 6 zou worden afgesprint. Hij had dus juist een (mentale) tegenvaller moeten verwerken en moest er af (maar eindigde toch knap als 13de in het peloton). Ik had niet begrepen dat Robin een rondje had gepakt dus begreep ook eigenlijk niet waarom hij overnam in de bocht na de bel. Ik zat dus lekker achter hem in de laatste bocht en ging (te) makkelijk over hem heen en over de streep. Hij reed (natuurlijk) gewoon door. Ik dacht meteen dat ik het misschien toch verkeerd had begrepen en reed ook maar door (wel met vraagtekenende lichaamshouding). Hij liet mij op een gegeven moment wel weten dat ik gefinisht was. Toen begon het bij mij te dagen. Blijkt naderhand dat de jury het er nog over had gehad om mij te diskwalificeren omdat ik door was gereden en mogelijk Robin mee zou trekken (en daarmee de wedstrijd onzuiver maken). Gelukkig wisten – althans zo begreep ik het naderhand – wat omstanders (dank daar dan ook voor) die mij enigszins kenden hen te laten weten dat het normaal was dat ik zonder een flauw idee rondjes reed en bijna altijd wel een paar rondjes extra rijd/wil rijden…
Voor de uitslag van de voorlaatste wedstrijd van het 6-banentoernooi klik hier.
Finalewedstrijd: 22-2 De Westfries Hoorn. Aanvang 17.30 uur.
