Op 13 december 2014 reisde een pupillendelegatie van onze club af naar het Duitse Grefrath voor de jaarlijkse pupillenwedstrijd, georganiseerd door Eisschnellauf-Club-Grefrath. Dertien Nederlandse clubs en één Duitse (inderdaad, de Eisschnellauf-Club-Grefrath) streden over twee afstanden én een estafette om een prachtige bokaal, die we al konden zien staan, maar nog niet konden aanraken.
In alle vroegte (half acht verzamelen bij de carpoolstrook in Abcoude) waren we richting Venlo vertrokken. Het was nog donker. En koud. Maar dat hoort erbij, en door de stilte op de snelwegen voelde het alsof we op vakantie gingen. En dat was ook een beetje zo, want ook al ligt Grefrath nog geen twintig kliometer van Venlo, we gingen toch maar mooi naar Duitsland.
We waren keurig op tijd, want daar houden Duitsers van, en na een dampend kopje koffie waren onze helden én hun ouders er klaar voor. Met topcoach Miranda Hulst kon er niets meer fout gaan.
Lieneke Vijn was zo lief om zich voor HCA in te zetten, daar we een meisjes D-pupil tekort kwamen. Over 300 en 500 meter eindigde ze als tiende. Keurig! Onze fanatieke krullenbol Sven van den Outenaar zette zich, zoals we dat van hem gewend zijn, voor 1000 % in en ja hoor, daar was-ie over de streep, na twee afstanden een zesde plaats. Namens de meisjes C-pupillen snelde Anouk van Leest twee keer naar een winnende tijd en liet haar concurrenten het nakijken. Geweldig Anouk, wat een overwinning! En dan hadden we Simon de Smit nog…vierde van de C-pupillen. Hulde! Supertalent Yael Prenger gaf ze van katoen in haar prachtige stijl: tweede op de 300 (31.31) en eerste (!) op de 500 in een indrukwekkende 49.55. Toch maar gewonnen van haar concurrent Ramona Westerhuis uit Hoorn. Superknap Yael! En wat een techniek. Mats Siemons mocht het twee keer in een bloedstollend duel opnemen tegen zijn toptienrivaal Ivo de la Porte en won glorieus op de 300 meter, maar moest Ivo op de 500 meter tweehonderdste achter zich laten. Van die mannetjes gaan we nog veel horen. Onze trouwe Quinty van Wijnbergen werd keurig tweede en Tom Jonkmans schaatste in zijn prachtige lange slagen naar een uitstekende derde plaats. Kortom: we stonden er goed voor voor een eindoverwinning in dit toernooi.
En: wat een team! Met overweldigend enthousiasme werd er aangemoedigd en geroepen en gesteund waar mogelijk. Toen Tom zichzelf had verwond met de punt van zijn linkerschaats, stond er in no time een kluitje HCA-verplegers om hem heen. Maar als iemand kan relativeren, is het Tom zelf wel. ‘Het ziet er erger uit dan het is,’ sprak hij wijs, ondertussen rustig kijkend naar zijn hevig bloedende enkel. Na een interventie van een EHBO-koffer kon Tom er weer tegen aan. HCA was klaar voor de estafette!
Die werd door de Deventer IJsclub geopend met een kleine voorsprong, maar onze pupillen maakten het snel goed. We wonnen! Eeuwige concurrent Koggenland was dan weliswaar in tijd sneller, maar wij wonnen onze manche en…die prachtige grote beker!
