De afwezigen hebben ongelijk – dat denk ik iedere maandagavond in het Amsterdamse Bos. We hebben een kleine, enthousiaste groep en, het allerbelangrijkste: er is een uitstekende opvolger voor Udo in de persoon van Michiel Knotnerus. Hij volgt letterlijk en figuurlijk andere paden, en die verandering voelt goed.
Vooraf vertelt hij wat we gaan doen, iets waar ik altijd erg op gesteld ben. Vaak is dat, na het inlopen, een interval-programma van bijvoorbeeld vijf keer een halve minuut maximaal, of vijf keer drie minuten in stevig tempo. Met daarna steevast een check van de hartslag. Daarna, op de terugweg, wat schaatspassen, en ten slotte een circuitje van grond- en krachtoefeningen (die in de loop van de zomer steeds ietsje zwaarder zullen worden, voorspelde Michiel). Kortom: gevarieerd, pittig en gezellig. We zijn nu ongeveer met z’n achten, maar er is zeker nog plaats voor mensen die alsnog willen aanhaken. Dus hopelijk tot ziens.
