De HCA heeft een lange traditie bij het marathonschaatsen; zo werden de toenmalige HCA-leden Henk Portengen (1975 en 1978) en Wout List (1976) al eens Nederlands Kampioen op kunstijs. HCA’er Hans Pieterse is vooral bekend geworden van zijn 7e plaats in de Elfstedentocht van 1997 en zijn titel op de Nederlandse Kampioenschappen Marathonschaatsen van 1998 op kunstijs. Pieterse heeft ook het natuurijsklassement van het winterseizoen van 1996-1997 op zijn naam geschreven. Ook Yoeri Lissenberg maakte naam op zowel kunstijs als natuurijs. Hij won in 2009 de Nederlandse Kampioenschappen Marathonschaatsen op kunstijs. Zowel Pieterse als Lissenberg zijn nu werkzaam als (hulp)trainer van landelijke ploegen. Daarnaast assisteert Yoeri zijn vader Cees bij het trainen van de marathonselectie op de Jaap Edenbaan.
De huidige topper Jouke Hoogeveen eindigde in het seizoen 2012-2013 een aantal keer in de top van het klassement bij belangrijke wedstrijden: Bij het NK Marathon op kunstijs werd hij 3e, bij het NK op Natuurijs 4e en bij het ONK op de Weissensee 3e. Ook bij de Alternatieve Elfstedentocht eindigde hij als 3e.
De HCA-topper bij de Dames Femke Roemer is helaas aan het eind van het afgelopen seizoen 2012-2013 gestopt met marathonschaatsen, na vijf seizoenen in het landelijke peloton. Femke is haar laatste seizoen geëindigd als 44e op de wereldranglijst van schaatspeloton.nl. Ze werd 9e op het Gewestelijk Kampioenschap Marathon NHU op kunstijs.
Ten slotte moet nog opgemerkt worden dat de HCA de meeste marathonschaatsers van de Jaap Edenbaan heeft.
Echte HCA-er, vanaf 1972 op de ijsbaan te vinden. Eerst als wedstrijdschaatser, daarna 12 jaar als redateur/opmaker van de Op Uw Plaatsen, 10 jaar als trainer op de ZA2 en al weer een behoorlijk poosje als website beheerder. In het dagelijks leven eigenaar van een softwarebedrijf, echtgenoot van Carla en vader van 2 kids, Lisa en Jasper.
Beste schaatsliefhebbers, afgelopen jaar werd ik benaderd om vertrouwenscontactpersoon te worden voor de HCA. De schaatsvereniging waar ik in het verleden met veel plezier heb geschaatst en waar ik graag nog iets voor terug doe.
Ik zal me even kort voorstellen: Ik ben dus Wessel Veelenturf, ik woon in Diemen en werk als rechercheur bij de politie in Amsterdam. Vanaf mij 8ste tot mijn 26ste heb ik fanatiek geschaatst. Vanaf mijn 14e heb ik in diverse selecties mogen schaatsten en uiteindelijk heeft een zware blessure tijdens het zaalvoetballen, mij gedwongen om definitief te stoppen met schaatsen.
Als vertrouwenscontactpersoon hoop ik dat jullie mij eigenlijk niet nodig hebben omdat alles binnen de vereniging goed verloopt. Mocht je toch met me willen spreken dan kan dat uiteraard. Geen probleem is mij te gek en ik zal altijd naar jullie luisteren en jullie altijd zo goed mogelijk helpen.
Eva Teijsse
Mag ik me even voorstellen? Ik ben Eva Teijsse (1946) en ben woonachtig in het Oostelijk Havengebied.
Ik heb gewerkt als lerares basisonderwijs, auteur van lesmethoden Nederlands en projectleider examenontwikkeling Nederlands voor verschillende onderwijsniveaus. Nu ben ik gepensioneerd, maar ik maak nog steeds opgaven voor de Eindtoets Basisonderwijs van het Cito.
Sinds de jaren ’90 schaats ik met veel plezier bij HCA. In het begin heb ik nog wedstrijden gereden, maar de laatste jaren schaats ik vooral voor de gezelligheid en natuurlijk ook, omdat je dan lekker in beweging bent in de buitenlucht. In de loop van de tijd ben ik als vrijwilliger betrokken geraakt bij HCA: ik help bij de 111 ronden en ben eindredacteur van de website.
En dan nu vertrouwenscontactpersoon, een functie waarover ik verschillende HCA’ers hoorde zeggen: “Is dat nodig bij HCA?” Ik hoop natuurlijk van niet, maar we weten allemaal dat grensoverschrijdend gedrag overal kan voorkomen, ook waar je het niet verwacht. Daarom ben ik blij dat het bestuur heeft besloten twee vertrouwenscontactpersonen aan te stellen.
Als je behoefte hebt aan een vertrouwelijk gesprek, aarzel dan niet en mail me dan, ook als je twijfelt of je deze stap wel zal zetten. Het is fijn als er iemand naar je luistert en samen kunnen we bepalen wat je verder kunt doen.