AMSTERDAM – Na 2 wedstrijden hebben we waarschijnlijk een goed beeld van de competitie dit seizoen.
De extremen hebben we nu meteen al achter de rug: 1 wedstrijd in de regen met harde wind, en 1 in de kou met superijs.
Woensdag 3-11 had Rocky Heighton er meteen zin in. Hij ging vrijwel vanaf het begin alleen weg en had al snel zo’n 100 meter. Na een paar ronden kreeg ie gezelschap van ene Piet Kant (vorig jaar nog M2) en toen na 10 ronden ook de sterke Diek Kubbe(ASV) vertrok uit het peloton werd ik ook wakker. Deze kopgroep zou succesvol kunnen zijn dus moest ik er snel achteraan. Al snel kwam ik bij Diek die helaas de wind toch te sterk vond en waardoor ik alleen door moest naar Rocky en Piet. Daar aangekomen bleek Rocky echter te moe en die liet zich meteen terugzakken naar het peloton. Dat was balen, ik zat nu wel 100 meter voor het peloton maar had maar 1 medevluchter. Piet zag het echter wel zitten en we gooiden er om en om op kop een paar snelle ronden tegenaan.
Meteen hadden we 300 meter, achteraf vertelde Peter Tijsen dat het peloton bijna stilstond: niemand wilde tegen de wind op kop, en de HCA-rijders lieten HGI graag voorgaan. 10 ronden voor het einde kwamen we weer in het peloton terug. Uitrusten was echter lastig omdat er regelmatig iemand in de bochten onderuit ging. In de laatste ronde van het peloton was het zo onrustig dat ook mijn medevluchter Piet Kamps onderuit ging, hij kon gelukkig terugkomen voor de sprint om de 1e plek. Na die val was het beste er bij hem natuurlijk wel vanaf zodat ik die gemakkelijk won.
Woensdag 17-11 waren de omstandigheden dermate goed dat we al vermoedden dat een ontsnapping er vandaag niet in zou zitten. En inderdaad: na de 1e loze ronde ging het meteen hard en de rondetijden kwamen zelden boven de 40 uit. Na 10 ronden waren er al veel afvallers en na 20 leek het alsof de helft van het peloton al weer naar huis was.
Ondertussen vormden Rocky, Peter en ik een aardig treintje en reden we heel makkelijk naar voren om ons voor te bereiden op de eindsprint. De laatste rondes gingen echter heel snel waardoor er weer een paar valpartijen waren en de schrik slaat dan toch in je benen. 300 meter voor de finish flitste opeens Michel Janse (HGI) van achter ons naar voren en het lukte hem net om de laatste bocht als 1e te nemen. Peter en ik reageerden net te laat waardoor ik de laatste bocht heel ruim moest nemen. In de laatste 100 meter kwam ik nog wel dichtbij maar moest ook nog net Piet Kant voor laten gaan: 3e dus. Dit was wel balen omdat ik te lang had afgewacht. Maar ja: ik sta nog steeds bovenaan en over 2 weken weer nieuwe kansen. De stand hieronder geeft aan dat HGI al goed vertegenwoordigd is bovenin: we hebben al wat in te halen.
Echte HCA-er, vanaf 1972 op de ijsbaan te vinden. Eerst als wedstrijdschaatser, daarna 12 jaar als redateur/opmaker van de Op Uw Plaatsen, 10 jaar als trainer op de ZA2 en al weer een behoorlijk poosje als website beheerder. In het dagelijks leven eigenaar van een softwarebedrijf, echtgenoot van Carla en vader van 2 kids, Lisa en Jasper.
Beste schaatsliefhebbers, afgelopen jaar werd ik benaderd om vertrouwenscontactpersoon te worden voor de HCA. De schaatsvereniging waar ik in het verleden met veel plezier heb geschaatst en waar ik graag nog iets voor terug doe.
Ik zal me even kort voorstellen: Ik ben dus Wessel Veelenturf, ik woon in Diemen en werk als rechercheur bij de politie in Amsterdam. Vanaf mij 8ste tot mijn 26ste heb ik fanatiek geschaatst. Vanaf mijn 14e heb ik in diverse selecties mogen schaatsten en uiteindelijk heeft een zware blessure tijdens het zaalvoetballen, mij gedwongen om definitief te stoppen met schaatsen.
Als vertrouwenscontactpersoon hoop ik dat jullie mij eigenlijk niet nodig hebben omdat alles binnen de vereniging goed verloopt. Mocht je toch met me willen spreken dan kan dat uiteraard. Geen probleem is mij te gek en ik zal altijd naar jullie luisteren en jullie altijd zo goed mogelijk helpen.
Eva Teijsse
Mag ik me even voorstellen? Ik ben Eva Teijsse (1946) en ben woonachtig in het Oostelijk Havengebied.
Ik heb gewerkt als lerares basisonderwijs, auteur van lesmethoden Nederlands en projectleider examenontwikkeling Nederlands voor verschillende onderwijsniveaus. Nu ben ik gepensioneerd, maar ik maak nog steeds opgaven voor de Eindtoets Basisonderwijs van het Cito.
Sinds de jaren ’90 schaats ik met veel plezier bij HCA. In het begin heb ik nog wedstrijden gereden, maar de laatste jaren schaats ik vooral voor de gezelligheid en natuurlijk ook, omdat je dan lekker in beweging bent in de buitenlucht. In de loop van de tijd ben ik als vrijwilliger betrokken geraakt bij HCA: ik help bij de 111 ronden en ben eindredacteur van de website.
En dan nu vertrouwenscontactpersoon, een functie waarover ik verschillende HCA’ers hoorde zeggen: “Is dat nodig bij HCA?” Ik hoop natuurlijk van niet, maar we weten allemaal dat grensoverschrijdend gedrag overal kan voorkomen, ook waar je het niet verwacht. Daarom ben ik blij dat het bestuur heeft besloten twee vertrouwenscontactpersonen aan te stellen.
Als je behoefte hebt aan een vertrouwelijk gesprek, aarzel dan niet en mail me dan, ook als je twijfelt of je deze stap wel zal zetten. Het is fijn als er iemand naar je luistert en samen kunnen we bepalen wat je verder kunt doen.