De 4×4 is een estafetterace waarin 4 schaatsers in 4 uur zoveel mogelijk rondjes moeten rijden. Ik hoor u al denken. Wie is zo gek om 4 uur lang rondjes te karren? U heeft gelijk. De animo voor deze wedstrijd is laag. Er kunnen 25 teams meedoen. Maar dat aantal wordt nooit gehaald. Dit jaar deden er 20 ploegen mee. Komt er op neer dat er van de 1000en schaatsers in Noord-Holland en omstreken er slechts 80 zo mesjogge waren om 4 uur lang op de ijzers te staan. Ook ons team was niet zomaar geformeerd.
Ruud
Ruud Bouwmeester, een vaste ploeggenoot van mij van de afgelopen edities, was enkel met zware emotionele chantage op het laatste moment over de brug te krijgen. Hij had een niet echt overtuigend smoesje. Iets met spiervezeltjes of zo. Daar namen wij uiteraard geen genoegen mee. Eenmaal deelnemer was er niks meer van de aanvankelijke weerstand merken. De beresterke Ruud reed de stukken uit het ijs. Wel nam hij nog 4 keer wraak op me door niet me niet op tijd af te lossen. En dat doet pijn kan ik u vertellen.
Dennis
Ik ben mentaal erg kwetsbaar. Bang de bochten uit te vliegen. De beste bochten rij ik na 3 uur oefenen. Wat dat betreft is de 4×4 voor mij de gelegenheid bij uitstek om aan de techniek te werken. Pas in de laatste 2 uur begin ik nuttig te worden voor de ploeg. Dan maak ik ruimschoots goed wat ik in de eerste 2 uren verprutst heb.
Jan
De schrik van het Masters 1 peloton. Sinds hij bij de Masters 1 is gaan rijden zijn er minstens 50 rijders gedegradeerd tot Masters 2. Als het Peloton tot bedaren komt gaat hij vreselijke temporondjes op kop rijden. Ook nu weer was hij niet stuk te krijgen. Hij rijdt aan het einde even hard als aan het begin.
Martijn
Martijn de Groot, 1e divisie-rijder, was niet alleen de beste van ons team. Hij was het beste van alle rijders. Als enige verstond hij de kunst om de binnenste 15 cm van de bocht te gebruiken zodat hij 4 uur lang op goed gedweilde binnenbochten heeft kunnen rijden. En dat is handig want na 3 uur koers was de rest van de bocht veranderd in een tiefschnee-piste.
De Verzorging
We werden verzorgd en gecoacht door de ploegmanager van de Goesting-ploeg, Marjo, en haar man Henk. Ze leverden ook op maat de schitterende pakken. Hartelijk dank daarvoor!
De wedstrijd
Al snel zakten we van de 1e plek (verdienste van Martijn) door mijn toedoen terug naar de 6e plek. Onze kracht openbaarde zich pas na 1,5 uur koers. Onverwoestbaarheid. Waar de ploegen om ons heen werden geveld door kramp, vermoeidheid en valpartijen bleven wij op volle kracht doorschaatsen. De laatste 3 ronden mag er niet meer gewisseld worden. Henk wist het zo uit te kienen dat onze sterkste duurrijder, Jan, de laatste rondjes kon rijden. We werden 4e met 431 ronden. Slechts 8 ronden minder dan het voormalige baanrecord.
