Vanwege mijn kwetsuur ben ik officieel aangesteld als opperreporter van de M1. Kees Hooft vanuit het peloton en ik vanaf de kant. Een mooie rolverdeling dacht ik zo. Het privilege van de opperreporter is dat hij een kopje koffie mag halen in de jurytoren. Natuurlijk voor mij de mogelijkheid om eens wat zaken aan te kaarten die voor mij als rijder wel interessant kunnen zijn. Vanwege alle perikelen rond de nummer 1 en 2 van de 500m op de Olympische spelen leek mij het onderwerp ’transponder’ wel aardig. Overigens heb ik nog geen enkele duidelijke verklaring gekregen waarom Michel Mulder met 4 honderdste is gecorrigeerd.
Als ik naar mijn transponders kijk dan is er tussen links en rechts steeds een verschil van ca. 25 duizendste en in het laatste rondje met gestrekt been inderdaad 48 duizendste, maar waarom pakte de tijdwaarneming (die natuurlijk met een high speed camera uitgevoerd wordt met 1 beeldje per duizendste seconde) eerst het tweede been om daarna de tijd met 40 duizendste naar beneden te corrigeren? Dat is de grote vraag. Ik heb van de jury begrepen dat het bij marathons geen snars uitmaakt waar je transponder zit en welke been eerder over de lijn komt, want bij de eerste 15 worden de beelden van de high speed camera gebruikt om de plek te bepalen. Wel zou het dus interessant kunnen zijn als je daarachter eindigt maar dan zijn er geen punten in het geding.
