Vanmorgen 9 april was een groot deel van de schaatswereld uit de omgeving van Amsterdam en Utrecht bijeengekomen om afscheid te nemen van Jan Lensen. Jan was de afgelopen jaren de bakermat voor vele schaatsers die graag op snelle goed geslepen ijzers wilde rijden. Alle herinneringen die vanmorgen werden uitgesproken, klonken de aanwezigen bekend in de oren. Ik hoef ze hier, voor ieder die Jan kende, niet te herhalen.
Ieder heeft zijn herinneringen aan Jan, zo ook ik, die meer dan 20 jaar lang over de vloer kwam met mijn 3 kinderen. Enthousiast vertelde hij de kneepjes en geheimen van het slijpen van de schaatsen. Hij was altijd betrokken bij de resultaten en kon heerlijk mopperen als je daarna weer met ‘botte’ schaatsen bij hem kwam om ze weer te laten slijpen. Onder het slijpen door vertelde hij zijn verhalen en dat deed hij vaak niet één keer maar meerder keren, eindigend vaak met de zin: “Lachen, hè?”
Jan genoot van zijn hobby en wij hebben allemaal meegenoten van Jan. Hij was voor mij, en ik denk voor velen, de ‘Cruijff’ onder de schaatsslijpers.
Zijn ‘messen’ blijven ons zeker bij. Zijn verhalen niet minder.
Jan rust nu zacht op slechts een 150 meter van zijn woning en zijn Fineke.
Bedankt Jan!
